I dobry powód, aby wybrać się za Bałtyk, na krótszy urlop lub dłuższy weekend. Mieszczący się zasadniczo na całym obszarze Szwecji, uznawany za największy na kuli ziemskiej, model Układu Słonecznego to zarazem okazja aby lepiej pojąć skale i odległości kosmiczne jak i gotowa, pasjonująca trasa turystycznej wędrówki po pięknym kraju.
Model układu słonecznego – Szwecja
Słońce w tej szwedzkiej konstelacji mieści się oczywiście w Sztokholmie. A jest nim największa kulista budowla na świecie – Ericsson Globe, zwana też Globen lub Stockholm Globe Arena. Ma średnicę 110 metrów i jest modelem kuli słonecznej w skali 1:20000000. Obiekt oczywiście jest nie tylko do podziwiania, ale służy pracowicie jako hala widowiskowa i sportowa. Odbywają się w niej koncerty, przedstawienia i, oczywiście, mecze hokeja.
Globen w Sztokholmie © iStock
Merkury i Wenus
Planeta Merkury znajduje się w tym modelu niemal trzy kilometry od Globen, w muzeum miejskim Sztokholmu. To taka 25 centymetrowa kula zaprojektowana przez artystę. Dalej na obszarze Sztokholmu, 5,5 km od Słońca, w Królewskim Instytucie Technologicznym, znajduje się 62 centymetrowy model Wenus.
Panorama Sztokholmu © iStock
Ziemia i Mars
Ziemia, czyli kula o średnicy 65 centymetrów znajduje się dwa kilometry dalej w Szwedzkim Muzeum Historii Naturalnej. Mamy tu oczywiście też model Księżyca. Mars to już przedmieścia Sztokholmu. Miedziana kula reprezentująca czerwoną planetę znajduje się w centrum handlowym Mörby Centrum.
Nocne niebo w okolicach Sztokholmu © iStock
Jowisz i Saturn
Jowisz, dla odmiany nie jest metalową kulą, lecz prawie siedmio-i-półmetrową konstrukcją z kwiatów umiejscowioną 40 km od Globen, w porcie lotniczym Arlanda. Ponad sześciometrowy wizerunek Saturna znajduje się w historycznej Uppsali, zaś modele jego księżyców porozmieszczane są po kampusach słynnego tamtejszego uniwersytetu.
Księżyc nad Sztokholmem © iStock
Uran i Neptun
Stalowy Uran o średnicy 2,6 m znajduje się w Lövstabruk – 146 km od Globen. Pięknym błękitnym światłem pochwalić się może model Neptuna, w miejscowości Söderhamn nad Zatoką Botnicką, 229 km na północ od centrum Układu.
Zatoka Botnicka, Szwecja © iStock
Pluton i inne ciała niebieskie
Obecna naukowa definicja Układu Słonecznego nie zalicza już Plutona do planet, ale jego model podobnie jak wielu innych ciał krążących wokół Słońca został przygotowany i umieszczony w odpowiedniej odległości na terenie Szwecji. Była najdalsza planeta wraz z jej księżycem – Charonem, znajduje się w miejscowości Delsbo, 300 km na północ od „Słońca”.
Panorama na Skovde, Szwecja © iStock
Modele ciał niebieskich Układu znajdziemy nie tylko na północ od Sztokholmu – np. Kometę Halleya (w czterech wersjach) znajdziemy w rejonie wielkich szwedzkich jezior. Zaś model inne słynnej komety – Swift Turtle znajduje się w Karlshamn na południowym wybrzeżu Szwecji. Granica Układu, czyli miejsce, w którym kończy się oddziaływanie promieniowania słonecznego zaplanowana jest we właściwym miejscu, w Kiruna, poza Kręgiem Polarnym, w miejscu, gdzie kończy się również Szwecja.
